Endoskopia w znieczuleniu

Gastroskopia oraz kolonoskopia to bardzo cenne narzędzia w diagnostyce schorzeń przewodu pokarmowego, niezastąpione w wykrywaniu choroby wrzodowej, nieswoistych chorób zapalnych jelit, zmian dysplastycznych lub raka. Niestety wykonanie endoskpoii wiąże się często z pewnym dyskomfortem – pacjent może odczuwać ból, mieć odruchy wymiotne lub czuć silny niepokój. Na szczęście tego typu nieprzyjemności można uniknąć, decydując się na badanie endoskopowe ze znieczuleniem. W zależności od preferencji znieczulenie może przyjąć różną formę – od krótko działającej analgezji miejscowej do znieczulenia ogólnego pod kontrolą anestezjologa.

Endoskopia znieczulenie miejscowe

Jednym z najtrudniejszych etapów gastroskopii jest wprowadzanie aparatu do przełyku. Dotykając tylnej ściany gardła pacjenta, endoskop wywołuje niekiedy uporczywe odruchy wymiotne, uniemożliwiające kontynuację procedury. Najpopularniejszy sposób zapobiegania takim objawom polega na spryskaniu gardła preparatem znieczulającym, zwykle lidokainą. Na końcówkę kolonoskopu można natomiast nałożyć specjalny żel, który skutecznie uśmierzy ból. Taki rodzaj analgezji nie wymaga specjalnych przygotowań, jego efekty szybko ustępują, a już 10-15 minut po zakończeniu zabiegu można pić i spożywać posiłki.

Częściowa sedacja z analgezją

Ten rodzaj znieczulenia polega na dożylnym podaniu leku uspokajającego i przeciwbólowego. Można z niego skorzystać zarówno w trakcie gastro-, jak i kolonoskopii. Zaleca się go przede wszystkim osobom, które odczuwają silny niepokój emocjonalny w związku z badaniem, a jednocześnie nie chcą poddawać się całkowitej sedacji. Stosowane farmaceutyki mają bowiem działanie uspokajające, przeciwbólowe i przeciwwymiotne, ale pacjent przez cały czas zachowuje świadomość.
Takie znieczulenie również nie wymaga specjalnych przygotowań, ale po jego zastosowaniu należy zachować szczególne środki ostrożności. Przez 24 godziny po endoskopii pacjent nie powinien prowadzić pojazdów mechanicznych, obsługiwać maszyn ani pozostawać sam w domu. Po częściowej sedacji z analgezją nadzór lekarza ani hospitalizacja nie są wymagane, jednak zaufana osoba powinna towarzyszyć badanemu w drodze do domu. Niekiedy występują działania niepożądane znieczulenia, takie jak zawroty głowy (zwłaszcza podczas zmiany pozycji) czy nudności.

Endoskopia i krótkotrwałe znieczulenie ogólne

Osoby szczególnie obawiające się endoskopii lub związanego z nią bólu mają do wyboru jeszcze jedną opcję – pełną sedację pod nadzorem anestezjologa. Takie postępowanie wymaga już niestety wcześniejszego wykonania badań laboratoryjnych, a u osób powyżej 40. roku życia również EKG i RTG klatki piersiowej. O kwalifikacji do znieczulenia ostatecznie decyduje zaś anestezjolog podczas planowej konsultacji. Po dożylnym podaniu leków pacjent na jakiś czas całkowicie traci świadomość. Jego funkcje życiowe są jednak przez cały czas monitorowane.
Przed znieczuleniem należy przynajmniej przez 6 godzin powstrzymywać się od spożywania posiłków. Zaleca się również oddanie moczu i wyjęcie protez stomatologicznych tu przed badaniem. Do momentu odzyskania pełnej świadomości pacjenta ściśle nadzoruje personel medyczny. Później powinien on pozostawać na czczo jeszcze przez co najmniej dwie godziny. Endoskopia w pełnej sedacji nie wymaga hospitalizacji, jednak nie zaleca się opuszczania ośrodka, gdzie wykonywano badanie, wcześniej niż po godzinie od jego zakończenia. Pacjent pod żadnym pozorem nie może prowadzić samochodu przez kolejną dobę, a w drodze powrotnej powinna mu towarzyszyć bliska osoba.